Ο όρος "ευγενής έρωτας" χρησιμοποιείται για να αποδώσει στην ελληνική,αυτό που η νεώτερη δυτικοευρωπαική ιστοριογραφία ονομαζει με τον καθιερωμένο όρο "amour courtois" και που θα μπορούσε να μεταφραστει ως "αυλικός έρωτας",ενω προσφάτως έχει αποδωθεί στα ελληνικά με τον διαφορετικο άλλα άκρως εύστοχο όρο "ιδεόπλαστος έρωτας"*. Ο νεώτερος αυτός γαλλικός όρος παραπέμπει,μεταξύ άλλων,στο κοινωνικό πλαίσιο της φεουδαρχικής αυλής,όπου κατά την εποχή του ύστερου μεσαίωνα η αναζήτηση ενός ήθους απόλυτης ευγένειας,συμπεριφορων και προθέσεων,απέκτησε ιδιάζουσα αξία,ενώ παράλληλα αποδυναμώνονταν παλαιότερα πρότυπα συνδεόμενα με την στρατιωτική ζωή και τον πόλεμο.Το θέμα του έρωτα συνδέεται στην πραγματικότητα με την πολύ γενικότερη ιδέα της ιπποτικής ευγένειας,η οποία κωδικοποιεί αξίες νέων μερίδων της φεουδαρχικής αριστοκρατίας που η επική παράδοση δεν μπορούσε να εκφράσει.Ο Αουερμπαχ επιμένει στη σημασία που αποκτά για πρώτη φορά στο έργο του Κρετιέν ντε Τρουά η λέξη "corteisie" που δηλώνει την ευγένεια αυτή,συγκεκριμένα αναφέρει " Αυτά που εκφράζει-εκλέπτυνση των αγωνιστικών κανόνων,αυλικά ήθη συναναστροφής,λατρεία της γυναίκας-αλλαγμένα και εξυψωμένα σε σχέση με το ηρωικό έπος,κατατείνουν όλα προς ένα και απόλυτο ιδανικό,απόλυτο τόσο προς την ιδανική πραγμάτωση του,όσο και και ως προς την απουσία πρακτικών σκοπών."
