Monday, March 20, 2017

Instinctive or Intuitive Archery?



There has been a discussion lately in the global traditional-instinctive archery community, whether the term "instinctive" is accurate and descriptive in archery or the term "intuitive" is more appropriate. I, for the first time was introduced to the term "intuitive" instead of "instinctive" three years ago during an online debate about traditional archery by a French-Canadian "traditional" archer-hunter, who din't even use a trad. bow, but the american hunting bows (you know the ones with the pistol handle and arrow self, which for some reason, they call "traditional" in America).
Since then i've crossed this term debate a couple of times on some fb groups. So here's what i think on the subject:

Latin word "instict" actually comes from the ancient Greek word "ένστικτον" (pron. ensticton) which is the word for the neutral adjective, meaning originally something that bares an engraved or embroidered mark.
The word today is used to express the innate tendency or capacity of man to act or react spontaneously, without involving the sense or the will.
Intuition on the other hand is used to express one's ability to be aware of things that are not visible to the physical senses, which can not be proved by logic or what is still missing.

Clearly i stand for "instinctive", as long as one is truly an instinctive archer and shoots without using any kind of aiming methods or prearranged forms, styles and techniques (such as anchor points,knocking points etc) or thinking it too much.
I know lots of people who claim to be instinctive archers, though they take their time to aim and reflect on their shots and used equipment and approaching archery with a "scientific" prospect, which is totally fine by all means, but not so "instinctive" and primary.

Intuition also applies in all kinds of archery, but it's dominant in certain styles. It's the mentality, a state of the mind for some people (i guess not all people) when shooting. It's a total different thing and they shouldn't be confused.
Kyudo (Japanese trad. archery) for example, is the highest form of intuitive archery, having to do with a mindset inextricably linked to the zen perspective and worldview, but it also consists of prearranged forms, techniques, rules and regulations, which clearly have nothing to do with instinctive archery.

Ι strongly believe that there is not even an issue here, as the two concepts have totally different meanings and the whole debate started from modern hobbyists and "scientific" archers and hunters, who have probably nothing to do with either instinct or intuition.
If we're talking about primary,primitive,survival or combative archery, then the use of the term "instinctive" is essential, while if we're talking about sport archery,ceremonial or demonstrative archery, then instinct goes to the side and intuition comes in forth.

We in our team "Falcon Hellenic Traditional Instinctive Archery", have developed and practice a unique style that combines both instinct and intuition, depending on the given circumstances and desired outcome.

10/12/2016
Ioannis Katis

Traditional Instinctive Archery Instructor at:
https://www.facebook.com/ieraxarchery/

Hands of Destiny



Ιανουάριος 1986, δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει μια χρονιά, από την κυκλοφορία ενός τεράστιου δίσκου που επαναπροσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό τον αμερικανικό σκληρό ήχο, έθεσε τα θεμέλια για την εισαγωγή νέων στοιχείων στην αγαπημένη μας μουσική για τις δεκαετίες που θα ακολουθούσαν και παράλληλα καθόρισε δυσθεώρητα και απρόσιτα για πολλούς δημιουργικά ύψη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός, πως το συγκεκριμένο άλμπουμ αποτέλεσε την πρώτη κυκλοφορία ανεξάρτητης εταιρείας σε μορφή cd στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Αντικρίζοντας για πρώτη φορά το επιβλητικό ασπρόμαυρο εξώφυλλο με τις κόκκινες γοτθικές γραμματοσειρές, και την αλλόκοτη, α λα H.R. Giger δημιουργία, του Γάλλου καλλιτέχνη Εric Larnoy (R.I.P.), ο οποίος υπήρξε και ο βασικός σχεδιαστής της εν λόγω ανεξάρτητης γαλλικής εταιρείας (Black Dragon Records), νιώθεις να σε μαγνητίζει το βλέμμα αυτής της απροσδιόριστης, γκροτέσκ, δικέφαλης σιαμαίας φιγούρας, που φαίνεται σα να έχει καμπυλώσει τον χωροχρόνο, καταφέρνοντας να σμίξει το παρελθόν με το μέλλον σε κάποιο σημείο μιας διάστασης άγνωστης στα ανθρώπινα γνωσιακα όρια .
Το ίδιο άγνωστη και πρωτόγνωρη θα πρέπει να ακούγονταν τότε και η μουσική των Ηeir Apparent στα αυτιά του μέσου ακροατή. Το τραγούδι που θα μας ταξιδέψει σήμερα είναι το πρώτο κομμάτι της δεύτερης πλευράς του δίσκου, σε μια εποχή που η τοποθέτηση των κομματιών στη σειρά του άλμπουμ καθοριζόταν και από την ποιότητα των τραγουδιών, καθώς το πρώτο κομμάτι κάθε πλευράς του δίσκου ήταν αυτό που διάλεγαν συνήθως οι -πραγματικοί- dj της εποχής για λόγους ευκολίας.
To "Hands of Destiny" ανοίγει λοιπόν την δεύτερη πλευρά του δίσκου και πραγματικά ξεχύνεται σαν ωκεανός, σαν φουρτουνιασμένη θάλασσα και εσύ νιώθεις αμέσως να παλεύεις με τα κύματα για να επιβιώσεις από τον κατακλυσμό των πρωτόγνωρων συναισθημάτων που σε πνίγουν σε κάθε νότα που βγαίνει από τα αυλάκια του βινυλίου. Το βιρτουόζικο παίξιμο της Κιθάρας του Terry Gorle και τα θεατρικά φωνητικά του Paul Davidson, σε μεταφέρουν με μιας εν μέσω της αφηγούμενης τρικυμίας.
Το τραγούδι στιχουργικά πραγματεύεται την αδυναμία του ανθρώπου να ελέγξει τη δύναμη της φύσης και συνεπώς να καθορίσει ο ίδιος την τύχη και το μέλλον του. Oι εικόνες που χρησιμοποιεί για να εκφράσει τους προβληματισμούς του ο Cory Rivers, συνθέτης και στιχουργός του εν λόγω κομματιού και άλλων τραγουδιών στο συγκεκριμένο δίσκο, ο οποίος όμως δεν ανήκει στην βασική σύνθεση του γκρουπ, αλλά μνημονεύεται στα "musical thanks" του δίσκου, είναι αυτές που συνοδεύουν συνήθως τις εκρήξεις ηφαιστείων με τη θάλασσα από λάβα να αποτεφρώνει ολόκληρες πόλεις και τους μεγάλους σεισμούς με τα τεράστια παλιρροϊκά κύματα να καταπίνουν άλλες.
Πόσο μικρός και αδύναμος φαντάζει ο άνθρωπος μπροστά σε αυτά τα τόσο μεγάλα φυσικά φαινόμενα και πόσο ανήμπορος αποδεικνύεται στο να ελέγξει το αόρατο "χέρι της μοίρας"; Όσο μικρός και ανήμπορος φαίνεται να είναι και ο αποσβολωμένος ακροατής μπροστά σε αυτό που εκτυλίσσεται στα αυτιά και στο μυαλό του. Το έξοχο rhythm section με το ίσως και επιτηδευμενα ελαφρώς ξεκούρδιστο μπάσο του Derek Peace και το βαθύ και οξύ ήχο των τυμπάνων του Raymond BLACK, είναι αυτό που καθορίζει το σκηνικό του τρόμου από τα ακραία αυτά φυσικά φαινόμενα, ενώ η συνεχής "παρέμβαση" από τεχνικά εναλλασσόμενα κιθαριστικά ακόρντα και ριφς και η διαρκής προσπάθεια του τραγουδιστή να ξεπεράσει τον εαυτό του και τα όρια του, μας φέρνει στο νου τις συνεχόμενες "τεχνικές" παρεμβάσεις του ανθρώπου στη φύση και την αιώνια επιθυμία του να υπερκεράσει τα όποια όρια και τους εγγενείς περιορισμούς του και να γίνει για λίγο αυτός ο μοναδικός "Θεός"...
Yet in our abundant wisdom
Man can't tame the sky, the mountains, or the sea
Held beyond our understanding, helpless to deny
The Hands of Destiny

20/06/2016
Ιωάννης Κατής

Revelation (Death's Angel)



Σωτήριον έτος 1983. Οι Μanowar αποφασίζουν να γράψουν ένα τραγούδι βασισμένο στα γεγονότα της Αποκάλυψης. Η ανωτέρα θρησκευτική και μυστικιστική θεματική σε συνδυασμό με την μεγαλειώδη και άρτια σε σύνθεση και εκτέλεση μουσική της μπάντας, που βρίσκεται στο ζενίθ της καλλιτεχνικής της δημιουργίας, έχουν ως αποτέλεσμα τη σύνθεση ενός από τους επικότερους ύμνους της σκληρής μουσικής που γράφτηκαν ποτέ.
Στιχουργικά είναι μια από τις ωριμότερες στιγμές του συγκροτήματος και περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την άφιξη του Αρμαγεδδών, ωστόσο είναι η μουσική αυτή που πραγματικά σε βάζει μέσα στο θεόπνευστο αποκαλυπτικό όραμα του Ιωάννη του Θεολόγου. Το κοπάνημα των τυμπάνων από τον συγχωρεμένο Scott Columbus στην εισαγωγή του τραγουδιού σε τοποθετεί με μιας σε ένα σκοτεινό και απόκοσμο σκηνικό, ενώ ο διαολεμένος κοφτός και ανατριχιαστικός ήχος της κιθάρας του Ross the Boss Friedman που ακολουθεί, είναι σαν μια αστραπή να σκίζει τα ουράνια για να ξεχυθούν οι καβαλάρηδες της Αποκάλυψης. O τραγουδιστής Eric Adams δεν βρίσκεται απλώς σε μεγάλα κέφια, αλλά σε μια ιστορική και μνημειώδη ερμηνεία, μετατρέπεται σε έναν αοιδό του τελευταίου βιβλίου της Καινής Διαθήκης, ο οποίος εναλλάσσεται με χαρακτηριστική άνεση από τα πιο σκοτεινά βάραθρα της κολάσεως με την μπάσα και επιβλητική χροιά της στεντόρειας φωνής του, ως τους εφτά ουρανούς με τις αγέρωχες και συνάμα αγωνιώδεις κραυγές του, που σκίζουν την ψυχή σου στα δύο, καθώς πλέον λαμβάνεις ο ίδιος μέρος στην προαιώνια μάχη του καλού και του κακού, του φωτός με το σκότος, της αιώνιας ζωής με το εξώτερο και αιώνιο πυρ. "Revelation, the chosen saved Earth be cleansed in a blaze. Armageddon, the first trumpet blows Hail, fire and blood fall on Satan's throne" απαγγέλλει σαν σε βιβλικό κανόνα ο Εric Adams και η αντίστροφη μέτρηση προς το φινάλε του τραγουδιού και ενδεχομένως του κόσμου ολόκληρου ξεκινάει με το αργόσυρτο ρυθμικό παίξιμο του μπάσου από τον αρχηγό Joey De Maio, για να μας οδηγήσει σε ένα απόλυτο μουσικό, αισθητικό και συναισθηματικό κρεσέντο, όπου όλα τα όργανα συναντώνται για την τελευταία επουράνια μάχη και ο φανερά εκστασιασμένος πλέον αοιδός υπερβαίνει τα εγκόσμια για να μας δώσει την πιο υπερφυσική και ασύλληπτη πολεμική ιαχή που έχει ηχογραφηθεί ποτέ.
ΗΕΑVY METAL ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ
ΕΠΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ

20/07/2016

Iωάννης Κατής

Wednesday, March 8, 2017

Shieldmaiden



Art: The Funeral of Sigurd and Brynhild by C. Butler 1909

Hailing from the land of ice
of snowy mountains and woods mystique
Sky is hidden behind blue eyes
a shieldmaiden from antique

Golden hair like the sun
white skin pure like snow
I desire other none
my love, i think this you should know

For when i look into your face
shinning like the northern lights
I feel proud of my race
and dream of long cold winter nights

Viking woman from the past
of burning desire and unspeakable lust
Surrender yourself now you must
or i shall conquer, this i trust

A shieldmaiden never surrenders
Art: Imogen by Herbert Gustave Schmalz, 1888
but fights her way with sword and shield
Chastising roughly her offenders
and all who dared to challenge thee

"Freya is my protector and Odin is my guide
you ought to know that foolish earl!
For no one claims a maiden's pride
with arrogant words or beads of pearls"

She charged towards him with all her might
screaming in anguish she aimed for the heart
He brought no weapons to this fight
he never had guessed it would go this far

And though he escaped the deadly stroke
out from his wound spilled royal blood
Many earls he had provoked
yet a shieldmaiden picked the glove

He tried to reason her, he tried to explain
even confessed to her his love as a child
She wouldn't hear it, all was in vain
she'd gone berzerk, furious and wild

A second charge followed, this time with the shield
that caught him off guard and did brake his chin
It is not I, she screamed, but you to me shall yield",
the earl's patience was now wearing thin...

He reached for his boots and pulled out a dagger
the maiden laughed and threw down her shield
Come on,  let's fight  now my only true lover
and see who will be the earl of this field

For little do i care about gold, power or glory
i guess you should definitely know this by now...
Despite of my feelings this is not a love story
i must remain true to my vow

This vow i've taken since i was only a little lass
there's only one man i'd follow in life                                            
but first he needs to beat me in clash
and if by chance escape from death, then proudly i can be his wife

She ran towards him wielding her sword
and hit him hard right on the groin
Abruptly was cut off his life chord                  
and plunged his dagger into her loin

"We can't escape death after all",
she whispered with a smile
"Our love was never meant for this world"
he managed to reply

They hold each other blandly, kissed and died.



Ioannis Katis 

8/3/17

Written for International Women's Day 2017



The Soundtrack:



Sunday, March 5, 2017

Lady of horses

Art: Lady Godiva by John Collier of the pre-Raphaelite brotherhood


In the mist of the night                                                                                                              
A graceful figure is riding with might                                            
Mountains, forests and rivers she crosses

An ancient fairy the Lady of horses


Legend has it that he who dares

confront her in a glance or stare

her shinny eyes and pretty face

he'll disappear, without a trace


Mistress of the wind

and all nature's forces

commander of creatures

the Lady of horses


With wolves by her side

she is roaming the night

followed by ravens

until the first light


Her song like pure magic

her dance of despair

No one could tame her

The lady of fair


A quest never ending                                

no matter the losses

Until she will meet

her tamer of horses.

Ioannis Katis
August 2011


Ανάγκη για σοφία και όχι πληροφορία!


Σε μια εποχή ατελείωτων ηλιθιωδών δημοσιεύσεων από τα μίντια, ο καλλιεργημένος άνθρωπος ορίζεται όχι από αυτά που γνωρίζει, αλλά από αυτά που αγνοεί."
Νicolas Gomez Davila


Aλήθεια, πόσοι γύρω μας διαθέτουν τα κατάλληλα "φίλτρα" για να φιλτράρουν όλες αυτές τις μπαρούφες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά; Πόσες ανυπόστατες "ειδήσεις" και "πληροφορίες" για κάθε είδους ζητήματα από άσχετους ανθρώπους για τους αδαείς; Πόσοι διαθέτουν σωστή κρίση ή έστω ανεπτυγμένη διαίσθηση να ξεχωρίζουν τα λίγα αληθή και χρήσιμα από τα αμέτρητα άχρηστα και ψευδή και πόσοι μπαίνουν στη διαδικασία εξακρίβωσης μιας νέας πληροφορίας; 
Παλαιότερα η ανώτερη εκπαίδευση και κάθε είδους εκπαίδευση ήταν προσανατολισμένη σε γνωστικά αντικείμενα, η μελέτη των οποίων δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί με άλλους τρόπους. Τώρα οι πληροφορίες και η γνώση έρχονται από παντού, αλλά δυστυχώς είναι σαν τα ψήγματα χρυσού, κρυμμένα μέσα σε τόνους από άχρηστα πετρώματα, χώματα και χαλίκια που παρασύρονται όλα μαζί από την δύναμη του νερού. Για να μπορέσει ο χρυσοθήρας να διακρίνει, να ξεχωρίσει και να συλλέξει τα πολύ μικρά αλλά πολύτιμα κομματάκια χρυσού, θα πρέπει να βουτήξει μέσα στο ποτάμι ντυμένος κατάλληλα, εφοδιασμένος με τομάρια και σίτες και να δουλέψει σκληρά για να βρει ελάχιστα μικρά κομματάκια από το πολύτιμο μέταλλο. Θα πρέπει επίσης να έχει και εκπαιδευμένη όραση για να διακρίνει τη λάμψη του κάτω από τα χώματα.
Έτσι είναι και με την γνώση και την πληροφορία σήμερα. Όλοι έχουν πρόσβαση σε ποτάμια γνώσεων και πληροφοριών, αλλά λίγοι διαθέτουν τα κατάλληλα μέσα περισυλλογής, ακόμα λιγότεροι είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι, δηλαδή επαρκώς καλλιεργημένοι και πραγματικά ελάχιστοι διαθέτουν την κατάλληλη "όραση", την αντίληψη, να ξεχωρίσουν την πραγματική γνώση και τις χρήσιμες πληροφορίες, από εκατομμύρια φαντασιοπληξίες, συνωμοσιολογίες, κάθε είδους υπερβολές και τερατολογίες και παρατραβηγμένες επιστημονικοφανείς θεωρίες από αγύρτες κάθε λογής.
"Πολιτικοί σωτήρες", "θεραπευτές" ψυχής και σώματος, "θεόσοφοι", και ένα σωρό "ειδικοί", "ερευνητές", "αναλυτές", όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό. Ποντάρουν σε αυτήν ακριβώς την έλλειψη οξυδέρκειας, γνώσης και κατάλληλης εκπαίδευσης.
Το ξυράφι του Όκκαμ όμως δεν στόμωσε και συνεχίζει να κόβει κάθε τι περιττό και περίσσιο, αποτελώντας ένα μοναδικό εργαλείο στα χέρια αυτού που γνωρίζει να το χρησιμοποιεί. Η χρήση του όμως απαιτεί εκπαίδευση, προσοχή, επιμονή και υπομονή, αξίες δυσθεώρητες για τον σημερινό μαζάνθρωπο, που προτιμάει γρήγορη γνώση και διαρκή ενημέρωση. Είναι μάλιστα τόσο αφελής και χειραγωγήσιμος, που νομίζει πως απορρίπτοντας την τηλεόραση, αλλά καταπίνοντας αμάσητο την ίδια στιγμή κάθε τι που του σερβίρεται από το ίντερνετ στην οθόνη του υπολογιστή του, έχει ανακαλύψει την αλήθεια, που οι "άλλοι" έχουν συνωμοτήσει να του κρύψουν!
Άκου λοιπόν φίλε, αν κάποιοι σε θέλουν αδαή και παραπληροφορημένο από την τηλεόραση, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες, το ίδιο και με το παραπάνω ισχύει και για το διαδίκτυο.
Σταμάτα να γίνεσαι ειδικός σε κάθε τι από το διαδίκτυο, σταμάτα να αγοράζεις ένα σωρό άχρηστες συσκευές και αν θες όντως να κάνεις την διαφορά, αγόρασε και άνοιξε κανένα βιβλίο, ό,τι βιβλίο και αν είναι αυτό. Και βέβαια μπορεί να μην συμφωνείς πάλι με όσα διαβάσεις, και σίγουρα υπεισέρχεται το υποκειμενικό κριτήριο, αλλά σε πληροφορώ είναι ο μόνος δρόμος να μάθεις να σκέφτεσαι και να ξεχωρίζεις την αλήθεια από το ψέμα, το σωστό από το λάθος, το δίκαιο από το άδικο, το χρήσιμο από το άχρηστο. Να χτίσεις δηλαδή ένα αξιόλογο κριτικό πνεύμα που θα το χρησιμοποιήσεις ως ασπίδα, για να θωρακιστείς από όλα τα βέλη της παραπληροφόρησης και της "λούμπεν" υποκουλτούρας.
Ο σύγχρονος καλλιεργημένος άνθρωπος ξεχωρίζει από την "άγουρη" μάζα για αυτά τα οποία αγνοεί, εξ'αιτίας αυτών που εννοεί.

Ιωάννης Κατής
01/01/17