O ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ TENNESSEE WILLIAMS ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ

   Τα 100 χρόνια από τη γέννηση του αξεπέραστου Αμερικανού συγγραφέα Τένεσι Γουίλιαμς (1911-1983), γιορτάζονται με μία εξαιρετική παράσταση στο θέατρο Δημήτρης Χορν.

   Πρόκειται για το πιο φημισμένο έργο του συγγραφέα με τίτλο "Ο γυάλινος κόσμος" (τίτλος πρωτότυπου The Glass Menagerie, Το Γυάλινο Θηριοτροφείο). Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβρη στο Σικάγο το 1944 και ένα χρόνο αργότερα στη Νέα Υόρκη.

Απόψεις και συμπεράσματα πάνω στην οικονομική κρίση.

Ελληνικές σημαίες κατά τον τελευταίο εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου

Τον τελευταίο χρόνο γινόμαστε μάρτυρες δραματικών αλλαγών στην ελληνική κοινωνία. Με αφορμή την οικονομική κρίση βλέπουμε να εκτυλίσσεται καθημερινά μπροστά μας ένα θέατρο παραλόγου που μερικές από τις πράξεις του θα μπορούσαν να συνοψιστούν ως εξής :

H ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΟΥΣ ΕΡΩΤΑ ΣΤΙΣ ΙΠΠΟΤΙΚΕΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Ο όρος "ευγενής έρωτας" χρησιμοποιείται για να αποδώσει στην ελληνική,αυτό που η νεώτερη δυτικοευρωπαική ιστοριογραφία ονομαζει με τον καθιερωμένο όρο "amour courtois" και που θα μπορούσε να μεταφραστει ως "αυλικός έρωτας",ενω προσφάτως έχει αποδωθεί στα ελληνικά με τον διαφορετικο άλλα άκρως εύστοχο όρο "ιδεόπλαστος έρωτας"*.  Ο νεώτερος αυτός γαλλικός όρος παραπέμπει,μεταξύ άλλων,στο κοινωνικό πλαίσιο της φεουδαρχικής αυλής,όπου κατά την εποχή του ύστερου μεσαίωνα η αναζήτηση ενός ήθους απόλυτης ευγένειας,συμπεριφορων και προθέσεων,απέκτησε ιδιάζουσα αξία,ενώ παράλληλα αποδυναμώνονταν παλαιότερα πρότυπα συνδεόμενα με την στρατιωτική ζωή και τον πόλεμο.Το θέμα του έρωτα συνδέεται στην πραγματικότητα με την πολύ γενικότερη ιδέα της ιπποτικής ευγένειας,η οποία κωδικοποιεί αξίες νέων μερίδων της φεουδαρχικής αριστοκρατίας που η επική παράδοση δεν μπορούσε να εκφράσει.Ο Αουερμπαχ επιμένει στη σημασία που αποκτά για πρώτη φορά στο έργο του Κρετιέν ντε Τρουά η λέξη "corteisie" που δηλώνει την ευγένεια αυτή,συγκεκριμένα αναφέρει " Αυτά που εκφράζει-εκλέπτυνση των αγωνιστικών κανόνων,αυλικά ήθη συναναστροφής,λατρεία της γυναίκας-αλλαγμένα και εξυψωμένα σε σχέση με το ηρωικό έπος,κατατείνουν όλα προς ένα και απόλυτο ιδανικό,απόλυτο τόσο προς την ιδανική πραγμάτωση του,όσο και και ως προς την απουσία πρακτικών σκοπών."

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΔΟΞΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

Από θεούς και ανθρώπους μισημένοι,
σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί,
μαραίνονται οι Βερλεν.τους απομένει
πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή.
Οι Ουγκό με > την τρομερή
των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε.
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που'ναι.

Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι,
και αν οι Μποντλέρ έζησαν νεκροί,
η αθανασία τους είναι χαραγμένη.
Κανένας όμως δεν ανιστορεί
και το έρεβος εσκέπασε βαρύ
τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που'ναι.

Ο Κώστας Καρυωτάκης νεκρός στο Βαθύ Πρέβεζας (1928)

Του κόσμου η καταφρόνια τους βαραίνει
κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι και ωχροί,
στην τραγικήν απάτη τους δοσμένοι
πως κάπου πέρα η Δόξα καρτερεί,
παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τους ξεχνούνε,
νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που΄ναι.

Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροι:
> θέλω να μου πούνε
μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που΄ναι;>>

ANCIENT GREEK PHILOSOPHY AS A LIFESTYLE ATTITUDE

The Death of Socrates, by Jacques-Louis David (1787). (Notice the index of the left hand pointing up)

Some of us seem to bravely ignore and constantly deny the fact that, philosophy of course IS a lifestyle attitude. On the contrary, most scholars  mistakingly focus on the scientific part, which is only just a small part of any philosophical system.If philosophy is not a life attitude then how can one explain the life of Diogenes or the death of Socrates?

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

   Στην εργασία που ακολουθεί, θα εξετάσουμε τις απόψεις των δύο μεγάλων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, πάνω σε ένα ζήτημα επίκαιρο από την εποχή που ο άνθρωπος αναγκαστικά οργανώθηκε στις πρώτες κοινωνίες-πολιτείες, ως και τις μέρες μας, αυτό της δικαιοσύνης. Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τα σημεία στα οποία φαίνονται να συγκλίνουν ή να αποκλίνουν οι αντιλήψεις των δύο μεγάλων φιλοσόφων. Τέλος αφού αντλήσουμε τα όποια συμπεράσματα, θα κάνουμε μια απόπειρα να εντοπίσουμε με ποιον τρόπο θα μπορούσαν οι στοχασμοί του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη να γονιμοποιήσουν ατομικά και συλλογικά τη σκέψη του σύγχρονου ανθρώπου πάνω στο ζήτημα της δικαιοσύνης.